بگذار بیاید...
بگذار بیاید،
از در،دیوار،کنج و کلید از هر طرف که میخواهد
درد،درد است
دلخوش مکن به واونه خواندنش،
تنها تویی و تنهایی،
تویی و باران پشت پنجره
دوربین را بچرخان،
کلید را لمس کن
حرکت...
زندگی آغاز می شود دیگر بار
در شکوه چشمانت،
وجود پرمهرت،
و دست های تو،
برای گشودن درهای دردناک جهان،
کافی است،
باور کن...
چونان همیشه،
خدا را صبورانه باور کن...
"پیام دهکردی"
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.